Wil je nieuws maken, zorg dan voor cijfermateriaal. Liefst nog met mogelijkheden voor sprekende koppen. Niemand weet dit beter dan de mediamakers zelf. Vandaar dat ze geregeld uitpakken met een eigen enquête om de belangstelling voor hun producten op te waarderen. Zo was het onlangs de beurt aan COMEVA, een forum van Vlaamse vrouwenbladen. Voorwerp van het onderzoek: de graad van geluk bij de Vlaming. Wat kan het publiek meer bekoren?
<br>
<br>Drie vierde van de Vlaamse vrouwen blijkt gelukkig te zijn met de eigen gezinssituatie. Maar wat bleek ook? Stellen zonder kinderen zijn gelukkiger. Meteen stof dus voor spetterende titels. Wie van niet meer wist, moest op basis van de krantenkoppen en titels van hoofdpunten in het nieuws op radio en televisie wel besluiten dat je beter af bent zonder kinderen. Dat gevoel werd nog versterkt, toen Vlaanderens populairste krant de dag daarop uitpakte met getuigenissen van tien kinderloze koppels.
<br>
<br>Netjes verspreid over vijf bladzijden van de eerste katern, kon je de bron van hun geluk vernemen. Met kinderen kun je geen verre reizen maken. Kinderen beperken je persoonlijke ontplooiing. Zonder kinderen kun je gaan en staan waar je wilt. Kun je zelfs weken na elkaar dagelijks pizza eten zonder daarover schuldgevoelens te koesteren wegens ongezonde levensstijl. En zonder kinderen neemt je carrière een niet te stuiten vlucht.
<br>
<br>De uitzondering van het paar met pijn om het gemis, kon de globale beeldvorming nochtans niet temperen. Zelden dan ook zoveel verongelijkte ouders ontmoet als de voorbije dagen. Eigenlijk weinig reden toe, besefte ik de zondag nadien. Toen ik die middag rond me keek op de jaarlijkse eetdag van de parochie, zag ik opvallend veel jonge ouders. Allicht uitgenodigd door ouders of grootouders, stonden ze geduldig aan te schuiven tot er een tafeltje vrij kwam. Intussen lieten ze vrienden van eertijds, kennissen van vroeger of vrienden van opa en oma hun schatjes bewonderen. Met veel liefde en belangstelling werden de baby’s gemonsterd. Intussen haalde de rest van het kleine volk het hartje op bij de standjes van de Vlaamse kermis. Ouders en grootouders stonden er glunderend bij.
<br>
<br>Dit idyllische tafereel op een zonovergoten najaarszondag mag ons niet doen besluiten dat kinderen opvoeden een makkie is. Zeker, ouders gaan soms gebukt onder de zorgen voor kun kroost, beleven slapeloze nachten. Ja, sommigen voelen zich onmachtig en zoeken radeloos naar de beste oplossing. Maar zouden desondanks veel ouders durven zeggen beter af te zijn zonder kinderen?
<br>
<br>De uitdagingen voor gezinnen zijn inderdaad niet te onderschatten. Job en gezin combineren blijft een moeilijke uitdaging en blijkt bron van veel stress en onbehagen binnen de relatie. Alle maatregelen om de combinatie makkelijker te maken dienen dan ook aangemoedigd. Gezinnen verdienen alle steun om hun boeiende opdracht aan te kunnen. Want een samenleving zonder plaats voor kinderen is ten dode opgeschreven. En ja, die zondagavond ging ik die enquête nog eens opsnorren voor een grondiger analyse. Koppels met kinderen zijn voor de overgrote meerderheid echt wel gelukkig. Niet meteen reden dus om ons ongelukkig of miskend te voelen.
<br>
Column