TERECHT leidden de recente berichten over de verkoop van een Vlaamse baby aan een Nederlands koppel tot flink wat beroering. En dat niet enkel op de immer talrijker wordende internetfora. Ook op de trein en de bus, bij de kapper of aan de schoolpoort leverde het stof voor levendige discussies. Niet te verwonderen. Niets ter wereld gaat mensen immers meer ter harte dan hun kinderen.
<br>Bijgevolg moeilijk te vatten wat ouders ertoe beweegt om de stap te zetten een kind te koop aan te bieden. Financiële problemen worden ingeroepen. Gemakshalve worden falende sociale voorzieningen met de vinger gewezen. Waarom wisten die de problemen niet tijdig op te sporen? Of rijzen er vragen over de gaten in de wetgeving en de nood aan aangepaste juridische omkadering.
<br>Is er echter niet meer aan de hand? Want laten we duidelijk zijn, het gaat hier niet om een alleenstaand geval. Op het internet stellen koppels zich kandidaat om voor de meest biedende een baby te ‘maken’. Of bieden vrouwen zich aan om tegen vergoeding leenmoeder te worden, en dat in tal van varianten. Met welke gevolgen? Voor het kind, de wensouders, de natuurlijke ouders. Denken we daarbij maar aan de lijdensweg met baby D. Om deze Vlaamse baby een paar jaar terug, eveneens verkocht aan een Nederlands stel, wordt nu een bittere strijd in de rechtbanken gevoerd.
<br>Meer dan met een juridisch of een maatschappelijk probleem, lijken we hier geconfronteerd met een beschavingsprobleem. Er doet zich inderdaad een indringende omslag voor in onze cultuur. Stilaan maar zeker zijn we terechtgekomen in een samenleving waarin de illusie regeert dat alles maakbaar is. En als je er maar voldoende geld voor over hebt, moet alles mogelijk zijn. Met andere woorden: alles is te koop en geld wordt dan de ultieme drijfveer en de laatste waardemeter. Beschaving wordt dan vervangen door de markt.
<br>Zonder al te licht heen te stappen over de gewettigde kinderwens van echtparen. Noch blind te zijn voor de pijn en het onvervulde verlangen voor wie kinderloos blijft, moeten we toch durven in te gaan tegen dergelijke ontwikkelingen. Een kind kan nooit worden herleid tot koopwaar waarop een prijs kan worden gekleefd. En moederschap of ouderschap mag niet verworden tot een tijdelijke, winstgevende onderneming.
<br>Als christenen worden we opgeroepen om voortdurend de menselijke waardigheid voor ogen te houden. Hier komt die overduidelijk in het gedrang en het is bijgevolg passend ons af te zetten tegen dergelijke ontwikkelingen. We beseffen het zeer goed, niet iedereen zal ons volgen in die redenering. Het legt eens te meer bloot hoe het christendom niet langer samenvalt met de samenleving.
<br>Als christenen vormen we een zogeheten contrastgemeenschap. We zullen dan ook steeds vaker botsen met ontwikkelingen in de heersende cultuur. Dat is verre van een comfortabele situatie. We kunnen ze evenwel niet uit de weg gaan. Juist in deze adventstijd worden we immers opgeroepen om waakzaam te zijn. Maar we mogen ook vol verwachting uitkijken naar de komst van het Kind met zijn bevrijdende boodschap voor de hele mensheid.
<br>
Column