Volgens Ingrid Tiggelovend van Studio Sesam wordt taal rijker door aandacht voor sociale gevoeligheden. Wordt dat eerst als extreem ervaren, dan geldt het na enkele jaren als niet meer dan normaal.
Verscheidene generaties groeiden intussen op in een (online)hyperdive…
De ander daadwerkelijk proberen te begrijpen, dat is volgens Guido Vanheeswijck enkel maar toe te juichen. Toch ontwaart hij in het gepolariseerde debat over sensitivityreaders enkele uitwassen.
Achter het inzetten van sensitivityreaders steekt het zoeken naar empathie voor de gevoelens van een ander. Hoe kunnen we de ander daadwerkelijk verstaan? Vanuit die vraag is aandacht voor de kwetsbare ander – Wie mag de poëzie van Amanda Gorman vertalen? Hoe omgaan met het koloniale verleden? – alleen maar toe te juichen. Toch zie ik drie problemen opduiken in het huidige gepolariseerde debat daarover.
Allereerst wordt die gevoeligheid vaak verbonden aan een raciale theorie. Witte mensen dragen een onvermijdelijke historische schuld…