In de twintigste eeuw stond hij aan de wieg van menige beweging, lokaal en nationaal. Hij wierf leden, leidde bedevaarten, deed elke dag de mis op kamp. „Maar vandaag, een proost?”, vroeg iemand die hoorde over dit dossier. „Moet je daarvoor niet in het museum zijn?” Wel, vooralsnog niet. In 2016 is een proost minstens even vaak een leek of diaken als een priester en soms ook een vrouw. Proosten trekken minder en ondersteunen meer en kregen hier en daar een andere titel, maar ze blijven bezield en bezielend.
Dossier