commentaar bij de zondagslezingen c-jaar
Hemels
„Onze Vader, die in de hemel zijt”, bidden we tegenwoordig. „Die in de hemelen zijt”, klonk het vroeger. Hemelen. In het Nederlands klinkt de meervoudsvorm inderdaad ongewoon. Het Hebreeuws daarentegen gebruikt een meervoud graag voor wat onbegrensd is, bijgevolg ook voor Gods ongrijpbare en alles overstijgende aanwezigheid. Dat God in de hemel(en) is, zegt niet…