”In ons land zijn er meer dan 125.000 vrijwilligers actief in parochies. Als catechist, orgelist, ziekenbezoeker, lector, lid van een kerkfabriek, onthaalmedewerker, in de jongerenpastoraal, als medewerker voor Kerk & leven, Kerknet – noem maar op. Misschien ben jij er één van.
Nog eens een veelvoud is actief in jeugd- bewegingen, schoolbesturen, sportverenigingen, buurtcomités en organisaties die zich inzetten voor mensen die minder kansen krijgen, hier of elders. Op de laatste bladzijde van dit blad bieden we dergelijke organisaties al jaren elke week een verdiend podium.
En nog veel meer vrijwilligerswerk speelt zich niet af in een organisatie, of bij groot onheil zoals corona of overstromingen, maar elke minuut van de dag, in kleine daden van mens tot mens.
Wie met vrijwilligers praat over hun inzet zal vaak als antwoord krijgen dat ze het vanzelfsprekend vinden wat ze doen, dat ze er ook zoveel voor terugkrijgen. Dat is, telkens weer, een hartverwarmend antwoord in een tijd die zo snel als individualistisch wordt getypeerd. Vrijwilligers schenken ons namelijk iets wat heel kostbaar is geworden: tijd. Tijd die we allemaal tekortkomen, tijd die zij zelf ook anders konden besteden, maar die ze schenken aan de gemeenschap. Alle vrijwilligers in België schenken volgens een onderzoek samen maar liefst 140 miljoen uren per jaar, onbaatzuchtig. Samen zijn dat meer dan 90.000 voltijdse werkkrachten. Ook letterlijk onbetaalbaar dus.
Vrijwilligers vormen ontelbare onzichtbare verbindingen in onze samenleving. Ze zijn een bron van barmhartigheid, ze belichamen zuster- en broederlijkheid. Beschouw ze gerust als een teken van God.
Daarom: jij, jij, jij en jullie allemaal: dankjewel! ”